සිලාකාල රජුගේ හදිසි මරණය ඔහුගේ වැඩිමහල් පුතු මුගලන් කුමරුන්ට ආරංචි වන විට රජුගේ දෙවැනි පුත් දප්පුල කුමරු පැමිණ රජකම හිමිකරගෙන තිබුණි.මෙම අසාධාරණ ක‍්‍රියාවෙන් කැළඹුණු මුගලන් කුමරු යුද්ධයකට සූදානම් වූයේය. දප්පුල කුමරු ද සටනට සැරසුණේය. පුද්ගලික හේතුවකට සටන් කර රට වැසියා විනාශ කිරීම අයුක්තිසහගත බැවින් දෙදෙනා ඇතුන් පිට නැගී තනිව සටන් කළ යුතු බවට ගිවිස ගත්හ.යුධ පිටියට පැමිණි ඇතුන් දෙදෙනා මහා ඝෝෂා කරමින් හිස් එකට හප්පා ගනිද්දී අවට ගිගුම් දුන්නේය. ඇතුන්ගේ ශරීර ලෙයින් තෙත් විය. අවසානයේ මුගලන් කුමරුගේ ඇතුගේ දළIපහරක් වැදී දප්පුල කුමරුගේ ඇතු පසු බසිද්දී පරාජිත හැ`ගීමෙන් යුතු දප්පුල කුමරු හිස සි`දගැනීමට සැරසුණේය. මුගලන් කුමරු එසේ නොකරන ලෙසට ආයාචනා කර සිටියත් අයුක්තියෙන් ඔසවන ලද දප්පුලගේ හිස සි`දගැනීම නවතාලන්නට නොහැකි විය.

At the time when news of the sudden death of King Silakala reached his eldest son Mugalan, the second son Dappula had already come and assumed kingship. Prince Mugalan, who was disgruntled by this unreasonable act, made preparations to wage war. Prince Dappula too started to get ready for an attack. Since it was felt unreasonable to destroy the lives of fellow countrymen by waging a war for a personal cause, the two of them came to an agreement to fight single handed on elephant back. Accordingly, the two of them arrived at the battle ground on elephant back, and while the trumpeting elephants started to attack each other with their heads, the neighbor hood trembled. The bodies of both elephants became blood stained. In the end when prince Mugalan’s elephant gored with its tusks prince Dappula’s elephant making the latter to retreat, Prince Dappula in a defeated mood got ready to slay his own head. Even though at that moment prince Mugalan pleaded with prince Dappula not to do so, it was not possible to prevent Dappula from slaying his own head, that which rose itself unrighteously..